رحمان و رحیم دو صفت جدانشدنی از خدا

تفسیر بسم الله الرحمن الرحیم
به نام خداوند بخشایشگر و مهربان
رحمن و رحیم بودن از صفات خداوند بزرگ و عزوعجل است.خداوند رحمان است.رحمان به کسی میگویند که صفت بخشندگی عام دارد.یعنی نسبت به همه بخشندگی دارد. بخشندگی عام هم به آن میگویند.اگر خداوند رحمان نبود گنهکاران و کسانی که از او دور شده اند گرمای اورا حس نمیکردند.آن ها بی رزق میماندند و زود نابود میشدند.در آن صورت فرقی بین خوب و بد بودن نمیبود.و فقط انسان های خوب ادامه زندگی میدادند
و اما صفت دوم رحیم بودن خداوند است.یعنی بخشندگی و عطای خاص دارد .عطای خاص لازمه اش انسان خاص است.خداوند نسبت به انسان خاص ،رحیم است.انسانی که به خداوند نزدیک میشود مشمول دریافت بخشندگی خاص خداوند میشود.
اوست که به واسطه ی رحیم بودن خداوند در برابر تمام سختی ها احساس سعادت و خوشبختی میکند.
در روایتى نیز از امام صادق (علیه السلام ) مى خوانیم که فرمود: و الله اله کل شیى ء، الرحمان بجمیع خلقه ، الرحیم بالمؤ منین خاصة : (خداوند معبود همه چیز است ، نسبت به تمام مخلوقاتش رحمان ، و نسبت به خصوص مؤ منان رحیم است )